Delphi

Belang in de oudheid

Bij het ontstaan van Delphi was het een belangrijke neolithische nederzetting. Dat wil zeggen dat het gekenmerkt werd door technische en sociale veranderingen in een prehistorische periode, nl. het neolithicum of de nieuwe steentijd. Ze deden aan metaalbewerking, ze gebruikten werktuigen van gepolijste stenen en nog veel andere dingen. Als besluit kunnen we stellen dat Delphi een heel beschaafde nederzetting was in de oudheid.

Naast een goed ontwikkelde stad was het ook een belangrijke orakelsite. Mensen van heel ver kwamen naar Delphi om het orakel van de god Apollo raad te plegen.

Naamgeving

Beschrijving van de site

Langs de kronkelende weg van de berg vindt u schathuizen, zoals dat van Siphnos (in Ionische stijl) en Athena Pronaia (in Dorische stijl). Rechts van de schathuizen zijn altaren gelegen, waarvan het grootste bij de tempel van Athena hoort. Voorbij de schatkamers ligt de Tholos van Athena Pronaia. Deze tholos bevatte 20 Dorische zuilen in het rond met een buitendiameter van 14,76 meter, en een tiental Korinthische (halve) zuilen aan de binnenzijde (het precieze aantal is onzeker). De tien halve binnenzuilen rustten lichtjes tegen de muur aan. Ze behoren tot de oudste voorbeelden van Korinthische zuilen van dit type. Tussen de buitenste zuilenring en de muren van de cella was er een nauwe doorgang met een delicaat decoratief dak dat conisch toeliep. Er waren twee grote friezen, één rond de bovenzijde van de cellawand, de andere aan de buitenste rand van de tholos. Boven op de buitenste colonnade rustten epistylen met friezen van veertig trigliefen en metopen. De ingang lag op het zuiden. De reliëfvoorstellingen, die de amazonomachia en de strijd tegen de centauren uitbeeldden, bevinden zich thans in het museum.

Ten westen van de tholos liggen de fundamenten van de nieuwe tempel van Athena. Hij was Dorisch en had slechts zes zuilen aan de voorkant. Het gebruik van de kamers van een aangrenzend gebouw, waar de tempel deels overheen staat, is nog onduidelijk. Deze Athenatempel werd in 373 v.Chr. aan de westkant opgericht, toen de oudere tempel aan de oostzijde door een aardbeving zou zijn vernield. In de fundering zijn stukken van zuilen van de oudere tempel gevonden, die medio 7e eeuw v.Chr. wordt gedateerd, en dus één van de oudste monumentale tempels uit de antieke Griekse architectuur is.